İnsülin - İşlemcinin hormonal sırrı, kan şekerinin sabitliğini sağlayarak önemli bir rol oynar. Diabetes mellitus, bu hormonun eksikliğinin bir sonucudur. Hastalığın neden olduğu komplikasyonlar genellikle ölüme yol açar. Diyabet tedavisinin temel prensipleri, diyete sıkı sıkıya bağlı kalır, ilaçlar veya insülin enjeksiyonları almak, kanın glikoz seviyesini izler, vücudunuzu ilk komplikasyon belirtilerini kaçırmamak için gözlemler.
Hastalığın patogenezi
Diabetes mellitus, insülin hormonunun sentezinin ve vücuttaki dokularla etkileşiminin kalıcı bir ihlalidir.
İnsülin, alınan şekeri glikoz haline getirir ve hücre zarlarından geçirir. Böylece, hormon kan şekeri derecesini düşürür ve hücrelere beslenme sağlar. Bozulmuş doku duyarlılığı ile insülin eksikliği, glikozun metabolizmaya katılmamasına ve vücutta dolaşmaya devam etmesine yol açar. Sadece karbonhidrat metabolizmasının biyolojisi kaybolur, aynı zamanda yağ, protein, su tuzu da kaybolur.
Şekerin yükselişi, kan dolaşımındaki lipit fraksiyonlarının miktarını arttırır, bu da ateroskleroz gelişimine katkıda bulunur. Glikozun glikojene dönüşümü yavaşlar ve vücut yağ kaynak olarak kullanmaya başlar. Yağ asitleri parçalanır ve merkezi sinir sistemine zarar veren keton gövdeleri ortaya çıkar.
Nedenler ve akım
Beta hücrelerinin sentezlenmesinde hasar nedeniyle insülin üretimi bozulur. Diyabet için ana risk faktörü, diğer faktörlerin etkisini önemli ölçüde artıran kalıtımdır. Hastalanma olasılığı yaşla birlikte artar. Diyabetin nedenleri:
Bağışıklık sisteminin başarısızlığı. Koruyucu proteinli pankreas ile hücrelerin saldırısını kışkırtır.
Obezite. Aşırı yağ dokusu (diyabet tipinin nedeni) nedeniyle reseptörlerin hormona reaksiyonunu azaltır.
Pankreas hastalığı. Hormonu (pankreatit, kanser) salgılayan hücrelerin ölümünü çağırın.
Virüs enfeksiyonu (suiçpoks patojenleri, kızamıkçık, influenza).
Sinir gerginliği.
Hastalık, bağımsız patoloji ve geçici bir semptom rolünde mevcuttur. Diabetes mellitus'un nedenleri, endokrin organların (hipertiroidizm, feokromositom) çalışmasının hatalarının sonuçları olabilir. Hamilelik sırasında tespit edilen glikoz semptomatik fazlalığına (IVF kullanımı dahil) gestasyonel diyabet denir. Hiperglisemi, toksik maddelere maruz kaldığında, belirli ilaçların (glukokortikoidler, östrojen, psikotropik ilaçlar) uzun süreli kullanımının bir yan etkisi olarak ortaya çıkar.
Hiperglisemi diyabet sadece insülin hataları varlığında, şeker hastalığı semptomlarının ortaya çıkışında sinyal verir.
Diyabetik patoloji türleri
Diabetes mellitus, vücutta karbonhidrat ve su metabolizması ihlalidir.
Önde gelen iki hastalık türünü kimin sınıflandırması: insüline bağımlı (I tipi) ve ters form -insüline bağımlı diyabet (II tip). Patogenezin görünümü ve detayları, dersin doğası, kendi tedavi özelliklerine sahiptirler, ancak sonuçları tehlikelidir.
İnsüline bağlı (Juvenil) diyabet, vücudun otoimmün saldırganlığından kaynaklanır. Etkilenen endokrin beta hücreleri gerekli dozlarda insülin üretemez, dışarıdan sabit uygulaması gereklidir. 30 yaşın altındaki kişiler, ince. Hastalık aniden başlar, hızla ilerler ve ciddi bir seyir vardır.
İnsülinona bağlı. Bu tip diyabet hastalığının nedenleri kalıtım ve obezitedir. İnsülin yeterli miktarda üretilebilir, ancak hücreler buna duyarlı değildir. Bunun nedeni fazla besin maddesidir. 40 yaşın üzerindeki diyabet hastaları, tam bir fiziğe sahip. Edinilen diyabet kademeli olarak gelişir, kararlı bir şekilde ilerler. Çoğu hasta bu tip hastalıktan muzdariptir.
Şiddet
Diyabetes mellitus'un glisemi, glukozüri, hedef organların disfonksiyon derecesi, vücudun tazminat yeteneklerini gösteren komplikasyonların varlığı belirlenir. 4 derece şiddet vardır. Diyabet hafif bir dereceye geçerse, tedavi ve beslenme doğru seçilir. Diyabet ve semptomların derecesi tabloda tarif edilmiştir.
Derece
Kan şekeri, mmol/l
İdrar okumaları
Semptomlar
1 (ışık)
7'den fazla
Protein normaldir, glukozüri yok
Mevcut olmayan
2. (Orta)
7-10
40 g/L'ye kadar glikoz; Ketoz ve ketoasidoz periyodik olarak ortaya çıkar
Kardiyak aktivitenin arızaları, görsel aparat, sinir sistemi, aniyoneropatinin tezahürü
3 (ağır)
10-14
Kalıcı glukozüri 40 g/l, çok fazla protein, keton cisim
Bacaklarda görme, ağrı ve uyuşukluk, kan basıncında artış, organlar üzerinde gelişmiş etki
4. (Süperpolat)
15-25
50 g/L'den fazla glikoz, yoğun proteinüri ve ketoasidoz
Tüm organların güçlü bir yenilgisi, böbrek yetmezliği, diyabetik koma, kangren, bacaklarda ülseratif odaklar
Diyabetin karakteristik belirtileri
Çoğu durumda hastalığın klinik belirtileri kademeli bir seyir ile karakterizedir.
Yetişkinlerde diyabet, komplikasyonların gelişmesine yol açtığını hemen ilan edemeyebilir. Tip I diyabet, yüksek glisemi ve koma ile hızla gelişmektedir. Edinilmiş diyabet semptomlarının yoğunluğu, hastanın vücudunun bireyselliği olan insülin ürünleri eksikliği derecesi ile ilişkilidir. Semptomlardan biri ortaya çıkarsa, kan şekeri derecesini belirlemek için bir testten geçmeniz gerekir:
olağandışı bir kuru ağız hissi;
susuzluğu giderememe;
gelişmiş diürez - görüntülenen idrar miktarındaki bir artış;
hızlı kilo kaybı veya kilo alımı;
kaşıntılı ve kuru cilt;
ayaklardaki cilt duyarlılığının azalması;
uyuşma, bacaklarda ve kollarda karıncalanma;
konvülsiyonlar, bacaklarda şiddet;
Yavaş cilt rejenerasyonunun neden olduğu pürülan cilt süreçleri;
enfeksiyonlara karşı düşük direnç;
sürekli açlık hissi;
belirsiz vizyon;
artan kan basıncı;
yüz ve bacakların şişmesi;
Kafada ağrı, bayılma;
Vücudun aseton kokusu;
bilincin karanlıklığı;
Sözde -Peritritin (yanlış "keskin mide").
Gliseminin sonuçları
Diabetes mellitus sinsi bir hastalıktır. Aşırı kan şekeri kan damarlarına zarar verir, duvar hasarına neden olur. Fazla glikoz yağ birikintilerine dönüştürülür. Bu obezite ve steatogepatoza yol açar (hepatik hücrelerde lipit birikimi). Glikoz membran proteinlerinin glikolizasyonuna neden olur. Oksidatif işlem, bozulmuş protein işleyişine ve -ürünler tarafından toksik görünümüne neden olabilir. Arızalı proteinler organların yapısında rahatsızlıklara neden olur. Toksinler ve keton birikimi, hastanın sinir sistemine, zihin ve komadaki bozukluklara kadar hasara neden olur. Aşırı kan kolesterol, hasarlı bölgelerdeki arteriyel duvarlara yerleşir ve ateroskleroz plakları oluşturur ve gözlerin anjiyopatilerine, bacakların damarlarına ve diğer organlara katkıda bulunur.
Kan şekeri seviyesinin fazlalığının derecesi, hastalığın seyrinin karmaşıklığını belirler.
Komplikasyon riski
Karmaşık diyabetes mellitus, hasta bir insanın yaşamı tehlikesini taşır, bu nedenle rahatsızlıkları zamanında tanımlamak ve tedaviye başlamak çok önemlidir. Hastalık 10-15 yıl boyunca ağırlaştırılır. Görünen komplikasyonlar hızlı bir şekilde ilerler ve onlarla başa çıkmak kolay değildir. Primer diyabet (hipo ve hiperglisemi) ile akut komplikasyonlara, kan şekerindeki keskin dalgalanmalardan kaynaklanır. Diyabet hastalarını karmaşıklaştıran durumların bir listesi:
Hipoglisemi - 3 mmol/L'den daha az glikozda keskin bir düşüş, hipoglisemik komaya yol açabilir.
Hiperglisemi - Şeker göstergesinin 6 mmol/L'nin üzerinde kaldırılması hiperglisemik bir koma ile sona erer.
Ketoasidoz - Keton gövdeleri olan nöronlara zarar vererek birine neden olur.
Nöropati - Çevresin sinirlerine zarar verir.
Anjiyopati ve nöropatinin neden olduğu alt ekstremitelerin diyabetik ayak, trofik ülserler ve son tarihleri.
Nefropati - İdrar sisteminin işleyişini bozan böbreklerin küçük kılcal damarlarına zarar verir.
Retinopati - Retinanın vasküler duvarlarının incelmesi.
Kardiyomiyopati - Kalp kasındaki bozukluklar.
Ensefalopati - serebral damarlarda patoloji.
Teşhis
Diyabet tanısı, hastalık tipini, şiddetini, iç organların lezyonlarının varlığını belirler. Hastalığın ilerleme derecesini ve tedavinin etkisini değerlendirmek için çalışmalar tekrar tekrar yapılabilir. Diyabet için tanısal kriterler, diyabetin karakteristik belirtileri ve glikozun kaldırılması derecesidir. Tanı, idrar ve kan testlerini doğrulamak için enstrümantal çalışmalar yapılır:
aç karnına glikoz belirtileri;
glisemik profil (günlük titreşimler);
insülin seviyesinde kan;
glikoz toleransı, aç karnına ve karbonhidrat tüketiminden sonra şekerin oranı;
glikolize hemoglobin için analiz;
Biyokimya için kan;
Glikoz, proteinleri tespit eden genel idrar analizi;
elektrolit kan testi;
idrardaki aseton göstergeleri;
Göz görünümü muayenesi;
Böbrek hasarı için isyan testi;
Karın ultrasonu;
Kalbin işlevini kontrol etmek için kardiyogram;
Cellaryoskopi, alt ekstremitelerin reuroskopisi, damarlardaki kusur derecesini belirler.
Sağlıklı insanlarda, kandaki glikoz seviyesi 3. 3-5. 5 mmol/L aralığındadır.
Hastalığın tedavisi
Diabetes mellitus şüphesi varlığında, bu tanı doğrulanmalı veya çürütülmelidir.
Diabetes mellitus, yaşam için tedavi edilmesi gereken kronik bir patolojidir.
Diyabet tedavisi prensipleri - kan dolaşımı glukometresinde şeker kontrolü ve diyet gözlemleyerek ve ilaç alarak komplikasyonların önlenmesi.
Bir endokrinolog hastalığı, bir kardiyolog, bir nöropatolog, bir göz doktoru, vasküler cerrah bağlanabilir.
Modern tedavi yöntemleri - ilaçlar, diyet, beden eğitimi - hastalığın ilerlemesini yavaşlatır.
İlaçlar
Doktor, hastalığın türü göz önüne alındığında ilacı seçer. Tip 1 diyabetes mellitus sadece insülin tedavisi gerektirir, tip 2 diyabet şeker ile tedavi edilebilir. Tabletler pankreas üzerinde hareket eder, periferik dokuların hassasiyetini arttırır. Bu tür ilaçlar kullanılır:
Sülfanilamidler.
Biguanides.
Kısa ve uzun süreli eylemin insülin preparatları. Basit insülin günde 3-5 kez uygulanır ve 2 doza kadar uzun süren insülin uygulanır. Belki birleşik ilaç kullanımı.
Diyabetli Diyet
Diyabet tedavisi, kolayca sindirilebilir karbonhidratlar, tatlılar hariç kalori içeriği seçimi olan bir diyet içerir. Diyabet kesirli güç gerektirir. Aynı zamanda, besin oranı fizyolojik olarak kalır. Şeker, ksilitol veya sorbitol ile değiştirilir. Hastalığın orta ve şiddetli formlarında, 9 No'lu diyet önerilir. Sebze çorbaları, az yağlı balık ve et türleri, ekşi süt ürünleri ve peynir, tahıllar (karabuğday, arpa yulaf ezmesi), meyveler, tatlı ve ekşi tadı meyveleri yemeye izin verilir. Asla sdoba, tatlılar, yağlı yemekler, pirinç semolina, makarna, üzüm, tuzlu, marine edilmiş sebzeler yiyemezsiniz.
Önleme
Viral bir patojeni kışkırtabileceğinden, tip 1 hastalığın ortaya çıkması her zaman etkilenemez. Tip 2 diyabetin geliştirilmesinin nedeni, özellikle kalıtsal önkoşulları olan insanlarda sağlıksız bir yaşam tarzı olarak kabul edilir. Şeker hastalığı teşhis edilirse önleme önlemleri: minimum kolay sindirilebilir karbonhidratlar ve yağ ile küçük kısımlarda doğru beslenme, optimal vücut ağırlığını koruyarak. Hipertansiyon ayrıca kan basıncı sayılarının kontrolü ile gerçekleştirilir. Periyodik olarak, glikoz ve lipit kan fraksiyonlarının içeriği için kan bağışlamanız gerekir. Orta derecede fiziksel aktivite, vücudu tonda tutmaya yardımcı olacaktır.
